Edouard de Laboulaye besloot iets aan de Verenigde Staten te geven om de Onafhankelijkheidsverklaring en de zich ontwikkelende vriendschap tussen Frankrijk en Amerika te eren. Hij was ook onder de indruk van de afschaffing van de slavernij in de Verenigde Staten. Frédéric Auguste Bartholdi begon iets te bouwen van dit idee en besloot een kolossaal bouwwerk te maken, dat vandaag de dag bekend staat als het Vrijheidsbeeld.
Frederic-Auguste Bartholdi begon te werken aan de bouw van het Vrijheidsbeeld en zijn inspiratie was een vrouwelijke figuur uit de neoklassieke stijl van Libertas, de Romeinse godin van de vrijheid. Aan het eind van de jaren 1860 werkte hij aan een vuurtoren bij de noordelijke ingang van het Suezkanaal en deze had een geklede vrouwenfiguur die een fakkel droeg, wat symbool stond voor vooruitgang.
Onder leiding van Bartholdi begon de bouw van het standbeeld in 1876. De bouw van de arm die de fakkel zou vasthouden was het eerste deel, dat hetzelfde jaar werd voltooid. Na twee jaar waren het hoofd en de schouders van het standbeeld klaar en werd het tentoongesteld op de Wereldtentoonstelling van Parijs. Het werk aan het standbeeld was voltooid in 1884, maar de bouw van de sokkel was nog gaande en liep vertraging op door een tekort aan fondsen.
Het Vrijheidsbeeld werd gebouwd in Frankrijk en in Amerika, waarbij Frankrijk de verantwoordelijkheid nam voor de bouw van het standbeeld en de sokkel in Amerika werd gebouwd. Om het bouwwerk te bouwen werd in Frankrijk geld ingezameld via crowdfunding evenementen, zoals entertainment, een loterij, een systeem van publieke bijdragen en meer. De Verenigde Staten deden ook soortgelijke dingen om geld in te zamelen voor de sokkel. Toen er een tekort aan fondsen was om het voetstuk te bouwen, plaatste Joseph Pulitzer een advertentie in de krant waarin lezers werden uitgenodigd om te doneren in ruil voor een naamsvermelding in de krant.
Het Vrijheidsbeeld is gebouwd op een ijzeren frame met dunne platen koper eroverheen gepleisterd. In de loop der jaren is de kleur van het standbeeld door corrosie veranderd van glanzend roodbruin naar een blauwgroene tint. De vlam van de toorts had een koperen coating, maar werd verwijderd vanwege intensieve corrosie door water en sneeuw dat door de ruiten lekte. Hij werd toen vervangen door een met bladgoud beklede fakkel die nu wordt vastgehouden door Lady Liberty.
Het Vrijheidsbeeld werd gebouwd in Frankrijk en kwam op 17 juni 1885 aan in New York. Het was niet gemakkelijk om het hele standbeeld erin te trekken, dus werd het in 350 afzonderlijke stukken gesplitst en in 214 kratten verpakt om naar de VS te worden verscheept. Deze kratten werden opgeslagen en bewaard op Bedloe's Island totdat de bouw van het voetstuk voltooid was.
Gezien zijn grootte moest het Vrijheidsbeeld op een stevige basis staan en daarom werd besloten om een sokkel te bouwen. Richard Morris Hunt werd ingeschakeld om aan het ontwerp van de sokkel te werken. Oorspronkelijk zou de sokkel 35 meter hoog worden, maar vanwege financiële beperkingen werd de hoogte op 27 meter gehouden. De bouw zou naar verwachting binnen 9 maanden klaar zijn, maar duurde iets langer door geldgebrek.
Op 28 oktober 1886 werd het Vrijheidsbeeld officieel ingewijd in de Verenigde Staten. De ceremonie, georganiseerd door de Frans-Amerikaanse Unie en de stad New York, vierde alle mensen die betrokken waren bij het creëren van dit glorieuze symbool van de staat, de burgers van Frankrijk en de Verenigde Staten.
Het ontwerp op het hoofd van het Vrijheidsbeeld is geïnspireerd op de Romeinse godin Libertas. Deze figuur kon worden gevonden in Amerikaanse munten, populaire cultuur en burgerlijke kunst. Haar afbeelding werd al in de 19e eeuw symbolisch gebruikt en was daarom een grote inspiratiebron voor Bartholdi.
De kroon, ook wel diadeem genoemd, is een hoofdband die Lady Liberty droeg als symbool van vrijheid. De kroon bestaat uit 7 pieken, die staan voor de 7 continenten en 7 oceanen omdat het idee van vrijheid universeel is. Op de kroon zijn 25 ruiten gebouwd die staan voor de edelstenen die op aarde te vinden zijn.
Over de kroon van het VrijheidsbeeldBartholdi had een idee om de vlam op de toorts te bouwen met een massief koperen plaat zodat deze helder zou schijnen bij daglicht. Maar door corrosie en lekken werd dit vervangen door een replica van Bartholdi's ontwerp op een met bladgoud beklede toorts. De originele toorts wordt tentoongesteld in het Vrijheidsbeeld Museum.
Over de fakkelDe sokkel van het Vrijheidsbeeld is een gebouw op zich, met daarin een museum. Het heeft een lobby met tentoonstellingen op de eerste 2 verdiepingen en een observatorium op de 10e verdieping. De originele fakkel uit 1886, ontworpen door Bartholdi, wordt tentoongesteld in het museum. Om boven op de sokkel te komen werden 215 treden gebouwd, die nu ook met liften toegankelijk zijn.
Verken de sokkel van Lady LibertyVanaf de bovenkant van de sokkel kun je de 162 traptreden zien die smal en steil zijn gebouwd. De treden zijn ongeveer 23 centimeter hoog en 20 centimeter lang. De trap op de kroon van het Vrijheidsbeeld is een dubbele spiraaltrap met een deel dat omhoog gaat en de andere kant die omlaag gaat, waardoor het bezoekersverkeer veiliger verloopt.
Hoewel het Vrijheidsbeeld oorspronkelijk werd gebouwd om de vriendschap tussen Frankrijk en de Verenigde Staten te vieren, is de betekenis in de loop der tijd veranderd. Vandaag de dag is het Vrijheidsbeeld een universeel symbool van vrijheid.
Gezien de indrukwekkende architectonische elementen en het krachtige symbool van het Vrijheidsbeeld werd het in 1984 uitgeroepen tot UNESCO-Werelderfgoed. Met meer dan 3 miljoen bezoekers per jaar is deze iconische bezienswaardigheid een must als je in New York bent.
De bouw van het Vrijheidsbeeld begon in 1876 onder leiding van Bartholdi. Het duurde bijna 10 jaar om het te bouwen en de bouw ging door tot 1886.
Het Vrijheidsbeeld is ontworpen door Frédéric Auguste Bartholdi, een beroemde Franse beeldhouwer.
Er wordt gezegd dat de inspiratie voor het ontwerp van het Vrijheidsbeeld kwam van Libertas, de Romeinse godin van de vrijheid. Er wordt echter gezegd dat Bartholdi eerst werd geïnspireerd door de kolossale figuren die Nubische graven bewaakten.
Het Vrijheidsbeeld is 46 meter hoog, van de basis tot de toorts. Als je het voetstuk en de fundering erbij optelt, is het bijna 93 meter hoog.
Het duurde ongeveer 10 jaar om het Vrijheidsbeeld in Frankrijk te bouwen en de bouw eindigde in 1885.
Het Vrijheidsbeeld met haar fakkel staat symbool voor vrijheid en democratie. De geklede vrouwenfiguur die een fakkel draagt, symboliseert vooruitgang.
Het Vrijheidsbeeld kostte ongeveer 250.000 dollar om te bouwen en werd bijeengebracht door creatieve fondsenwerving door Frankrijk en Amerika.
Het Vrijheidsbeeld werd tussen 1881 en 1884 in Parijs gebouwd. Later werd het voetstuk in de Verenigde Staten gebouwd.
De belangrijkste hoogtepunten van het Vrijheidsbeeld zijn haar fakkel, kroon en het massieve voetstuk.
Het Vrijheidsbeeld werd gebouwd met koper en graniet van Leetes Island dat werd gebruikt voor de buitenmuur.
Het Vrijheidsbeeld werd gebouwd als symbool van de vriendschap tussen het Franse volk en de Verenigde Staten en wordt erkend als een universeel symbool van vrijheid en democratie.
Ja, het Vrijheidsbeeld werd in 1984 uitgeroepen tot UNESCO-Werelderfgoedlocatie.